PREMINUO ČUVAR SRPSKOG VOJNOG GROBLJA ZEJTINLIK U SOLUNU

 I rasejanje pamti Čika Đorđa

Đorđe Mihailović, čuvar srpskog vojnog groblja Zejtinlik u Solunu, preminuo je u 96. godini. Bio je treća generacija Mihailovića, čuvara srpske istorije i sena srpskih vojnika poginulih tokom proboja Solunskog fronta. Čika Đorđa pamte i generacije naših ljudi iz dijaspore koje su letovanje u Grčkoj iskoristile i da se poklone senima junaka iz Velikog rata. Tako je i reporter "Vesti" Branko Miličić u svojoj reportaži 2018. godine zabeležio sledeće:

"U potpunoj tišini Čika Đorđe je držao čas istorije, a oni koji su ga slušali i gledali ozbiljnih lica pažljivo su upijali svaku reč i detalj mnogo puta ispričane priče o golgoti i stradanju srpskih rodoljuba u Velikom ratu. Među slušaocima bilo je mladih koji su takođe s velikom pažnjom slušali nadaleko poznatog čuvara Srpskog vojničkog groblja u maskirnoj košulji s šajkačom na glavi. Krepki starac je govorio o herojstvu i žrtvi srpske vojske u Velikom ratu i 8.000 onih čije su kosti ovde sahranjene."

Čika Đorđe je rođen je u Solunu 1. maja 1928. Znao je priču o skoro svakom stradalom junaku čije su kosti počivale na Zejtinliku, groblju na kojem počiva 7.441 ratnik i koje je jedan od najznačajnijih simbola srpskog nacionalnog bića. Odlikovan je ordenom srpske zastave drugog stepena. Pre 10 godina o njemu je snimljen dokumentarni film "Poslednji čuvar". 

Pre dve godine tadašnji ministar spoljnih poslova Nikola Selaković i Arno Gujon, direktor uprave za saradnju sa dijasporom,  uručili su mu u ime države priznanje Majka Srbija, a 2020. dobio je i srpski pasoš, što mu je bila životna želja.

Porodična tradicija

Prvi čuvar groblja bio je deda Čika Đorđa, Savo, solunski dobrovoljac, rođen 13 kilometara od Kotora, u Grblju, koga je, kako neki izvori kažu, kralj Aleksandar imenovao na čelu državne komisije da sakupi posmrtne ostatke svojih saboraca i prijatelja sa bojišta i 250 grobalja širom Solunskog fronta. O njihovim grobovima brinuo se do 1928. godine, kada je umro i kada je čuvanje započete tradicije, ali i istorije nastavio Đorđev otac Đuro. Od 1961. godine tu časnu dužnost, više od šest decenija neumorno sa velikom ljubavlju i predanošću, obavljao je Čika Đorđe.